Het leven van Max Leons voor de onderduik

Max Leons kwam uit een gezin van vijf. Hij had een broer en een zus. Max kreeg een baantje aangeboden bij de Joodsche Raad. Hij weigerde dat want hij wilde niet meewerken aan iets wat van de bezetter uitging. Zijn vader vond dit eigenlijk wel jammer, want een baantje bij de Joodsche Raad betekende vaak uitstel van deportatie. Al snel daarna kreeg het gezin Leons een oproep. Max was er zeker van dat als ze naar Polen gedeporteerd zouden worden, dit de dood zou betekenen. Het gezin besloot de loop der dingen niet af te wachten, dook onder en viel uit elkaar.