Over Levie Stranders

Levie Stranders en Rebecca Benavente waren getrouwd en hadden drie kinderen: Hanna en twee kinderen die de oorlog hebben overleefd. Twee kinderen waren getrouwd en woonden met hun gezinnen op een ander adres.
Levie Stranders was diamantbewerker, een beroep dat hem een marginale welvaart opleverde. Hierdoor kon hij met een collega in Antwerpen een eigen bedrijf in het diamantvak oprichten. Dit bedrijf werd een succes.
Toen de Eerste Wereldoorlog uitbrak moest de familie halsoverkop terugkeren naar Nederland. Inmiddels was het thuiswonende kind opgeleid in het hoedenvak en verdiende genoeg om met haar ouders een huis te huren aan de Marathonweg. Het was een moderne woning met de noviteit van een volledige badkamer.
Levie Stranders kon prachtig tekenen. Enkele kleine pentekeningen zijn in de familie bewaard gebleven. Het was een man die zeer veel voor anderen over had: een heel goed mens.
Toen het gezin van één van de kinderen moest verhuizen van de Roerstraat naar de Tugelaweg, vroeg een buurjongetje of hij alvast de autoped van één van de kinderen mocht hebben. Levie Stranders antwoordde daarop: 'Moet je mijn hart soms ook hebben'. Mogelijk was hij geïnspireerd door Shakespeare’s toneelstuk over Shylock.
Toevoeging van een bezoeker van de website