Izak Manheim werd op 13 oktober 1880 in de Zandstraat in Rotterdam geboren. Hoewel de straatnaam nog bestaat, was na het bombardement op Rotterdam op 14 mei 1940 van de huizen weinig meer over.
Izak Manheim trouwde met Saartje d'Ancona. Het echtpaar bewoonde een huis in de inmiddels gesloopte Rotterdamse wijk het 'Witte Dorp' in Oud-Mathenesse. Het Witte Dorp was ontworpen door de architect J.J.P.Oud en in de wijk stond moderne, sociale woningbouw. Het winkeltje in garen en banden van Izak Manheim en Saartje d'Ancona was eveneens in deze wijk gevestigd. Na de geboorte van twee kinderen, waaronder Jacob Manheim in 1916, verhuisde het gezin naar de Eerste Staringstraat 7 in de wijk Spangen.
Izak Manheim verdiende op verschillende manieren de kost. Hij heeft onder meer als magazijnbediende en als sjouwerman gewerkt. Izak Manheim speelde niet onverdienstelijk klarinet. Hij onderwees buurtgenoten onder andere in de harmonieleer, componeerde eigen muziekstukken en trad tijdens de pauze van films op in bioscopen. Izak Manheim schreef zijn composities met behulp van een piano die hij op afbetaling had gekocht. Op 1 mei 1941 schreef Izak Manheim aan zijn kind dat de oorlog overleefde, dat hij zijn 24e muzieknummer geschreven had. Hij vroeg eveneens of het mogelijk was om in Amsterdam aan goedkoop muziekpapier te komen. In november van dat jaar schreef hij: "Ik ben nog steeds nieuwe nummers aan 't maken, waaronder een solo in drie deelen voor fluit en piano en enige liederen". Op 15 april 1942 werd de piano in bewaring gegeven bij een niet-joodse kennis. Tot het moment waarop contact tussen joden en niet-joden door de Duitse bezettingsautoriteiten verboden werd, was Izak Manheim zo in de gelegenheid om van zijn piano gebruik te maken.
Izak Manheim was voor de oorlog actief lid van de Arbeiders Esperantisten Bond, een internationale organisatie met als doelstelling het leren en verbreiden van het Esperanto. De Bond hoopte hiermee een bijdrage te leveren aan de wereldvrede. Izak Manheim en zijn vrouw waren eveneens lid van de Internationale Orde van Goede Tempeliers, een organisatie die zich actief inzette tegen drankmisbruik.
Izak Manheim had een brede interesse. Hij bezat populair-wetenschappelijke boeken over dieren, aardrijkskunde, geologie en techniek. Hij bewaarde de mooiste gedichten die hij in kranten of tijdschriften las in een speciaal schrift.
Op 30 juli 1942 werd zoon Jacob Manheim opgehaald en op 20 september 1942 werden andere joden uit de omgeving van het echtpaar weggevoerd. Op 5 oktober 1942 schreef Izak Manheim:"Op het oogenblik, het is nu half acht 's avonds, is het hier in Rotterdam voor de Joden een mizere toestand". Drie dagen later werden Izak Manheim en Saartje d'Ancona opgehaald en naar een loods aan het Stieltjesplein gebracht. Vanuit de loods zagen Saartje d'Ancona en Izak Manheim nog kans een brief te versturen. Twee dagen later werden zij naar Westerbork gebracht
De brieven die Izak Manheim tijdens de oorlogsjaren verstuurde zijn bewaard gebleven en in particulier bezit.
Toevoeging van een bezoeker van de website
Biografie