Ik heb mijn teenerjaren gewoond in een huis dat `eigenlijk van twee joodse mannen was`. Met de publicatie eind 2015 van `Een onbestemd gevoel` bij Burgemeester Waszinkstraat 73, Heerlen (Boekscout.nl) heb ik antwoord gekregen op de vragen die deze opmerking van mijn vader opriepen.
Bertha is de tante van neef Walter Schoemann en de vrouw van Walters oom Siegmund Nathan.
Bertha Nathan- Israel trouwt met een WOI veteraan en bleef kinderloos. Ze vlucht met haar aanmerkelijk oudere eega naar Zd. Limburg en vestigt zich in Kerkrade. Ze is actief in de slagerij, verkoopt galanterieën en heeft een Boeke uitleen.
Een logeetje beschrijft haar oom Siegmund als een beetje chagrijnige man, tante Bertha is een lieve vrouw.
Ze zal vast blij geweest zijn met neef Walter, de enige levende zoon van haar zus en zwager in Rimburg. Het leeftijd verschil tussen tante Bertha en neef Walter was niet erg groot. Verder was neef de compagnon van haar man oom Siegmund. Samen realiseren ze de bouw van een huis aan de Burg. Waszinkstraat 73 Heerlen waar ze later ooit eens zullen gaan wonen.
Niet dus. Oom en tante zien november 1942 enkele dagen Walter en zijn ouders in doorgangskamp Westerbork. Het leven van Bertha en echtgenoot Siegmund eindigen in Auschwitz.
Mijn beeld van de families Nathan en Schoemann, vanuit het perspectief van neef Walter? Twee oudere heren oom Siegmund en vader Sally. Een aardige moeder Juliana, en een heel lieve, veel jongere tante Bertha.