Rachel Morpurgo, dochter van Eliazer Morpurgo en Anna Mok, trouwde op 17 Juli 1940 met Levie Sarlui, een zoon van Hijman Sarlui en Esther Kool. Levie woonde met zijn moeder, die al in 1909 weduwe geworden was, vóór zijn huwelijk in de Anjelierstraat 22 hs in Amsterdam. Rachel Morpurgo woonde toen nog in het Oosterpark 10 I, maar nadat zij met Levie gehuwd was, woonden zij samen in de Ruyschstraat 56 1 in Amsterdam. Ook Levie’s moeder Esther Kool verhuisde mee met het jong gehuwde paar naar het nieuwe adres. Rachel en Levie hadden geen kinderen.
Levie’s moeder werd op 3 April 1943 vanuit haar adres Ruyschstraat 56 I afgevoerd naar Westerbork, verbleef in barak 63 totdat zij op 11 Mei naar Sobibor werd gedeporteerd. Daar werd zij na aankomst op 14 Mei 1943 onmiddellijk vermoord.
Levie Sarlui was koopman van manfacturen en kantoorbediende. Ten tijde van de verplichte registratie van de Joden in Nederland, kreeg Levie een baan bij de Joodse Raad: hij werd employé in Algemene Dienst en assistent ziekenverzorger. Daardoor was Levie Sarlui “gesperrt bis auf weiteres” en zijn echtgenote, die in het gewone leven confectienaaister was en chef-verkoopster in een manufacturenzaak, had eveneens een “sperre wegens functie weermacht”.
Dit leidde er toe dat Rachel Morpurgo en haar man Levie Sarlui pas op 29 Juni 1943 in Westerbork werden geregistreerd en verbleven in barak 57. Het duurde vervolgens nog geen zeven dagen tot zij beiden op op 6 Juli op transport gesteld werden naar Sobibor waar zij bij aankomst aldaar op 9 Juli 1943 onmiddellijk zijn vermoord.
Bronnen: Stadsarchief Amsterdam, archiefkaarten van Eliazer Morpurgo, Rachel Morpurgo en Levie Sarlui en het archief van de Joodse Raad, registratiekaarten van Levie Sarlui en Rachel Sarlui-Morpurgo.