Rachel Outs werd geboren op 14 oktober 1905. Ze trouwde met Carel Muijs (geboren 14-11-1906). Samen werden zij op 20 juni 1943 naar Westerbork gezonden en via Westerbork op transport gesteld naar Auschwitz, waar zij aankwamen op 14 sept. 1943. Carel werd te werk gesteld in satellietkamp Buno Monowitz waar hij dwangarbeid verrichtte voor IG Farben. Hij bezweek op 16 oktober van dat jaar. Rachel kwam in het experimentenblok 10 terecht van dr. Cauberg met nog een paar honderd vrouwen. Daar werd zij al snel onderworpen aan moedwillige besmettingen en een onverdoofde sterilisatie door dr. Samuel. Bij nadering van de Russen werd het kamp ontruimd en begon de dodenmars naar Ravensbruck en later transport naar kamp Neustadt Gleve. Daar werd zij bevrijdt. In mei wist zij Enschede te bereiken. Ze woog toen 39 kilo en leed aan tuberculose. Ze herstelde 2 jaar in Dennenheuvel en begon daarna het gevecht om haar woning en baan. Zij trouwde later met een Duitse jood die dwangarbeid in een Franse mijn had verricht. Zij werd 85 jaar.
Verhaal