Jannetje Cohen-Beem was het oudste kind van David Ezechiel Beem [1837 - 1922 Elburg] en Roossien West [1841 Wildervank; ?].
Haar moeder was in april 1866 in Elburg hertrouwd met David Ez. Beem, na de dood in 1865 van haar eerste man Abraham Vecht [1824 Elburg]. Zij was achtergebleven achter met drie kleine kinderen: Vrouwtje Vecht [1864 Elburg], Salomon Vecht [1862 id.] en Saartje Vecht [1864 id.]. Vrouwtje overleed in 1869, Abraham in 1938, Saartje kwam in 1942 om in de Sjoa.
Uit het tweede huwelijk werden 14 kinderen geboren, waarvan er weliswaar drie in het eerste levensjaar stierven, en één op 7-jarige leeftijd. Maar er kan wel gezegd worden dat
Jannetje opgroeide in een groot gezin.
Haar zes broers en zussen Reintje [1868], Jozeph [1876], Grietje [1878], Nathan [1881], Sientje [1882] en Cato [1883] werden omgebracht in de vernietigingskampen, evenals haar halfzus Saartje Vecht.
Ezechiël [1869] overleefde als enige de oorlog.
Bron : http://www.xs4all.nl/~jorge/gen/trees/text_beem.htm#I4732
P.S. www.levie-kanes.com vermeldt ook het gezin, maar is onvolledig en geeft voor Ezechiel als geboortejaar 1860; dat moet zijn : 1869.