Familie Bril in de Nieuwe Uilenburgerstraat 78/2

George Grosmann is geboren in mei 1937. Zijn ouders zijn in 1937 verhuisd naar de Nieuwe Uilenburgerstraat 78/3 hoog in Amsterdam. Mijn ouders hebben tot 2001 op dit adres gewoond. Deze buurt staat sinds de tweede wereldoorlog bekend als de Jodenbuurt. Ik ben in 1961 verhuisd naar een adres in Amsterdam-West. Mijn ouders zijn overleden en kan ik ze niets meer vragen.
Het pand aan de Nieuwe Uilenburgerstraat betreft een trapportiek woning met 4 appartementen en een zolderverdieping. In dit pand woonde ook de familie Bril, namelijk op 78/2 . Mijn ouder kende de familie Bril goed en hebben van dichtbij de verschrikkelijke ellende meegemaakt van de Jodenvervolging: weghalen van hele gezinnen uitsluitend en alleen vanwege hun afkomst.
Het gezin Bril werd in 1941 geconfronteerd met de Jodenvervolging. De vader is als eerste opgepakt en de moeder bleef met 3 kinderen (één meisje en twee jongens) achter. Deze situatie duurde voort tot 1942. Samen met Eva (een van de kinderen) hebben we in 1942 de verjaardag van de moeder gevierd. In december werd de moeder ziek. Al snel gingen de twee jongens naar een weeshuis op Rapenburg. Eva bleef thuis bij haar moeder, naar ik vermoed om haar te helpen. Dit alles heeft zo'n jaar geduurd, in februari 1943 is de moeder overleden. Daarmee werden de kinderen wees aangezien de vader nooit is teruggekeerd.
In eerste instantie verbleef Eva op de woning van haar ouders, mijn moeder ontfermde zich over haar. Eva was nog kind en we speelden veel samen, zoals sleetje trekken Februari 1943. In die zelfde maand werd voor Eva duidelijk dat ze zou worden deporteert samen met haar twee broertjes. De bestemming was voor ons niet bekend. Met deze kennis is mijn moeder en Eva naar het weeshuis op Rapenburg geweest. De uitkomst van dit bezoek was dat Eva opgenomen kon worden in ons gezin wat mijn moeder uiteraard moeder goed vond. Eva koos er echter voor om bij haar broertjes te blijven.
Ons gezin bestond uit vier personen, mijn vader, moeder, zusje en ik zelf. Uitbreiding van het gezin met nog eens drie kinderen zou te veel opvallen en was in die tijd niet haalbaar om het hoofd boven water te houden. Tot groot verdriet was dit het moment waar onze wegen moesten scheiden.
Snel na deze periode startte de Duitsers de razzia door de buurt en veel mensen verdwenen definitief uit het straatbeeld. Wij waren op een gegeven moment nog de enige bewoners in het pand aan de Nieuwe Uilenburgerstraat 78, en dat om wij christenen waren. Het appartement van Eva is toen leeggehaald door de verhuizer Puls.