Met paard en wagen onderhield dhr. Praas een verbinding tussen Nijverdal en Almelo. Hij vervoerde vracht en onderhield daarmede zijn gezin. Zij waren bepaald niet rijk maar wel een buitengewoon trotse sociaal-democratische familie. Op een kwade dag bleek dat het paard [ en daarmede het inkomen van de familie ] des nachts plotseling gestorven was. Op die rampzalige dag bezocht dhr. Praas Godfried Salomonson om van hem 300 Gulden te lenen om een ander paard aan te kunnen schaffen. Salomonson vroeg Praas of hij hem kon garanderen het geld binnen één jaar terug te betalen. Praas was verontwaardigd en werd dan ook bijzonder kwaad. Hij antwoordde dat hij
vooralsnog volstrekt niets kon garanderen en dat wat hem betreft Salomonson onder die voorwaarden zijn geld mocht houden. Dat was nu dus exact wat Salomonson wilde horen. Hij opende direct een lade van zijn bureau en gaf Praas die broodnodigde 300 Gulden. Dat alles in goed vertrouwen. Decennia later werd het een transportbedrijf met vele vrachtwagens. De dochter van Praas vertelde mij dit verhaal in 1989 in Nijverdal. Zij was toen zelf 80 jaar oud maar nog steeds gekleed in Twentse klederdracht.
Addition
Twee Sterke Karakters !
Omtrent een Paard.
De rechtvaardige en sociale Godfried Salomonson .