Bij lezing van bovenstaande realiseerde ik me dat de zusters Trees en Rosa Ourhaan beiden zijn getrouwd met weduwnaars met kinderen, resp. twee en drie in getal. Een curieuze , toevallige overeenkomst of familietraditie?
Mijn moeder, Rosa, kreeg tot haar verbazing in 1939 zelf nog een dochter, maar heeft daar na drie jaar al afscheid van moeten nemen. Een daad van verzet, een heldendaad, in mijn ogen. Dat gold evenzeer voor het afscheid van mijn broer, Henri, haar jongste stiefzoon. Hij en ik hebben de oorlog overleefd dankzij de verzetsgroep de NV olv Theo Woortman. Twee oudere broers zijn samen met onze ouders weggehaald en vermoord.
Ik kwam na 43 jaar via het Rode Kruis, Henri , op het spoor in 1995. Hij is als 11-jarige op het vliegtuig naar de VS gezet; woonde bij pleegouders, de zuster van onze vader Louis Smit, maakte als 19-jarige ruzie en verdween spoorloos in 1953.
Hij woont nu in Portland, Oregon, heeft twee dochters en vijf kleinkinderen, is weduwnaar, werkt nog steeds en houdt zielsveel van zijn collie.
Eva Smit, Amsterdam
Addition