Isaäc zat van 11 september 1895 tot 13 juli 1904 op de Groningse dovenschool. Volgens de gegevens van de school was hij doof geboren en had hij een dove zus: Hanna (Henny) Arons.
Isaäc leerde schrijnwerken.
Volgens de archieven van de school deed hij op 28 juni 1904 belijdenis als lid van de Nederlands-Israëlitische geloofsgemeenschap.
Isaäc staat vermeld op de ledenlijst bij het 50-jarige bestaan van de dovenvereniging Guyot te Amsterdam.
Het tijdschrift ANDOR (Algemeen Nederlandsch Doofstommen Orgaan) vermeldt dat Isaäc een kast vervaardigde die aangeboden werd aan de vereniging bij haar jubileum: “Het is werkelijk een knap stuk werk en verdient niet onvermeld te blijven”.
De loterijclub Ons Genoegen, een onderafdeling van Guyot, noemt de 50e verjaardag van hun commissaris, Isaäc Arons. Er staat:
Wie Mijnheer Arons is, hoeven wij alle bekenden van de Vereniging “Guyot” niet te vertellen. Doch voor de buitenstaanders zij gememoreerd, dat de heer Arons, een stil en bescheiden mens, voor onze club een trouwe en toegewijde bestuurder is. Daarnaast maakt hij zich zeer verdienstelijk door zijn harde werken in ons buffet. Zulke mensen als de heer Arons zijn zeldzaam. Avond aan avond is hij present om onze “klanten” te bedienen. En wat kan hij voor ons een heerlijke koffie maken. De exploitant van ’t Nederlandse fijnste koffiehuis zou er werkelijk jaloers om kunnen worden.
Zijn vrouw, Mette de Jong was ook doof en oud-leerlinge van de Groningse dovenschool. Zij trouwden op 12 april 1916. Hun kinderen waren ook doof: Philip Arons en Henderina (Henny) Arons.