In Westerbork werden ze na een paar dagen op transport gezet naar Sobibor. Mirjam Kan, kleinkind van Reina Slager, nicht van Saartje schreef in 1985 het volgende gedicht getiteld:
Westerbork
Door het wijde veld met de ruisende
bomen
fluistert God me toe
dat tegenwoordig treinen
heen en terug gaan
en geen eindhalte meer kennen.
Het wijde veld van
de eenzame harten
slaat me
in de boeien
en legt lood op mijn hart.
God regelde en stuurde door
en zelfbeschikking werd
vermoord, vervolgd, vergast.
Ook na veertig jaar
springplank en drempel
tot de vrijheid
en het stootblok begint de weg
naar leven na dood.