Op 17-9-2017 zijn voor Aron en zijn moeder, Saartje Slager-Zeehandelaar struikelstenen geplaatst in de Oosterstraat 85 in Steenwijk. Voor zijn broer Johan Slager werd een gedenksteen gelegd in de Tuttelstraat 11 en voor zijn twee tantes Bertha en Veronika in de Tromp Meestersstraat 8. Sarah Katznelson-Slager, dochter van Johan Slager, haar twee dochters, vier kleinkinderen en schoonzoon waren hierbij aanwezig.
Sarah op 17 september over Aron: Aron Slager was mijn oom de jongere broer van mijn vader. Ook hem heb ik nooit gekend. Volgens de verhalen was hij een heel vriendschappelijk een echte kameraad. Hij had meer commerciële talenten dan mijn vader en was meer bestemd voor de zaak. De laatste jaren had hij zelfs nog een gordijnen en bedden winkel van hem, ook hier in de Oosterstraat waar precies weet ik niet, hij is daarmee gestopt waarschijnlijk door de oorlog omstandigheden. Volgens mijn moeder was hij voor haar als een broer en zij voor hem als een zuster. Onlangs jaren geleden zag ik in het Joods Museum in A'dam een document van hem dat hij een cursus kleermaker had genoten die door de joodse Centrale voor beroepsopleiding werd georganiseerd om maar nuttig te zijn en niet doorgestuurd te worden. De cursus werd gegeven via Vrieslander die betrokken was bij de Joodse Raad om verantwoordelijk te zijn voor joods Steenwijk. Ook mijn vader volgde een cursus in Zwolle als optometrist voor het zelfde doel. Ook Aron zat in de Kossol groep net als mijn vader. Hij had ook gif ingenomen net als zijn moeder toen de familie gepakt werd door verraad in Antwerpen. Hij heeft het overleeft in het ziekenhuis maar is overhandigd aan de SS door het personeel die hem niet konden of wilden helpen. De Antwerpers waren meer Duits gezind dan in Brussel. Zij zagen zich als Flamers bevrijd door de Duitsers en waren anders dan de Waloniers. Aron kwam ook terecht in het Doorgangskamp te Mechelen, een kamp parallel als Westerbork in Nederland Alleen veel strenger. Heel waarschijnlijk heeft hij de familie weer gezien en ook mijn vader. Hij is met het VIII transport vervoerd een transport later als mijn vader ,en is ook terecht gekomen in Kossol. Van hem weten we verder niets af. Wie weet in wat voor een conditie hij was wie kan het zeggen? Hoe en waar is hij gestorven ? Niemand die het althans weet! De hele familie is gescheiden en gesplitst en afgevoerd met diverse treinen! Dat was het Duitse systeem! Ook van hem liet het Rode Kruis weten van zijn waarschijnlijke dood net als bij mijn vader van 31.12.1943, met andere woorden na deze data zijn zijn sporen ook verdwenen. Ook hij heeft geen graf. Laat dit steentje getuige zijn van zijn vroegere aanwezigheid hier in Steenwijk als een echte Steenwijker zodat hij niet vergeten zal worden.
יהי זכרו ברוך Zij zijn herinnering gezegend.
