Herta was afkomstig uit Wenen en studeerde Egyptologie in Leiden. Ze deed onderzoek naar een grafkapel in de collectie van het Rijksmuseum van Oudheden. Dit werk is gepubliceerd. Ze was lid van de katholieke studentenvereniging Augustinus en is na de oorlog herdacht in een verenigingspublicatie van gevallen en weggevoerde leden. Ze wordt daarin herinnerd als een fijn schrander mens en een goede schrijfster. Ook is ze met haar familieleden vermeld op het joods monument in den Bosch. Het is mij nog niet duidelijk of ze dezelfde persoon is met deze naam in Westerbork die door Friedrich Weinreb wordt vermeld in zijn oorlogsmemoires, wel wordt ze genoemd in het oorlogsdagboek van Gabriël Italie. Ironisch is dat toen Herta al in duitse handen was, haar boek bij de uitgever werd besteld door een duitse archeologische bibliotheek. De bestellingsbrief is bewaard gebleven, ik zal die later nog toevoegen, evenals haar portret.