Ten tijde van Betsies noodlottige einde was haar oudste zoon David 13 jaar. Hij maakte het drama dus bewust mee en heeft er op bepaalde momenten in zijn leven met moeite over kunnen praten.
Officieel heette David ‘Louis Willem’ naar zijn vader, maar na de oorlog nam hij de naam van zijn lievelingsoom - zijn moeders tweelingbroer - aan.
Of zijn zusjes Olga (5 jaar) en Renate (4 jaar) deze traumatische gebeurtenis ook bewust hebben meegemaakt is niet duidelijk. Waarschijnlijk werd pas na de bevrijding aan hen verteld wat er met hun moeder was gebeurd.
Echtgenoot Louis vond het te gevaarlijk om in het huis waar de inval had plaatsgevonden te blijven wonen en heeft toen met zijn kinderen dagenlang door Den Haag rondgezworven op zoek naar een veiligere plek om te verblijven.
In het circuit van verzorgers van onderduikadressen werd een plan gemaakt om David, Olga en Renate te laten dopen. Daarna zijn ze door een christelijke organisatie op een boot richting ‘relatief veiliger gebied’ gezet.
David heeft de periode tot het eind van de oorlog in Friesland ondergedoken gezeten, zijn zusjes in Overijssel.
Omdat David ten tijde van zijn moeders dood een leeftijd had waarop hij weliswaar veel kon waarnemen en onthouden doch te jong was om alles op een volwassen manier te kunnen verwerken, heeft de Tweede Wereldoorlog tot zijn eigen dood in 2005 een te diepe wond geslagen om een ‘normaal’ leven te kunnen leiden.