De familie Vos wonend aan de Bentheimerstraat 54a was een slagersfamilie die oorspronkelijk afkomstig was uit Berkich, Duitsland. Izak Vos, geboren op 20 juli 1894 te Coevorden runden samen een slagerij met zijn vrouw, Henriette Cutzien-Vos, geboren op 10 februari 1901 te Oldenzaal. Zij kregen samen in totaal twee kinderen, zoon Jozeph, geboren op 2 april 1927 te Coevorden en een dochter Jeanne, geboren op 27 juli 1932 te Coevorden.
Op 20 juli 1942 werd Izak Vos opgepakt en naar het werkkamp Vledder gebracht met vijf andere joodse mannen en werd uiteindelijk in de nacht van 2 op 3 oktober op transport gezet naar Westerbork. Ondanks de bedoelingen van de nacht van 2 oktober, mochten Henriette en de kinderen thuis blijven om te herstellen, zij hadden namelijk last van dysenterie. Echter Henriette en de kinderen werden per auto door de politie op 11 oktober 1942 naar Westerbork gebracht, zij waren namelijk voldoende hersteld.
Uiteindelijk zal Izak op 49-jarige leeftijd worden vermoord op 31 maart 1944 in de Reichsautobahnlager in Rzędziwojowice (in het Duits Annaberg) Polen. Dit was een kamp bedoeld voor de zogeheten Arbeitseinsatz, een kamp dat gedwongen goederen produceerde om de Duitse oorlogseconomie draaiende te houden tijdens de Tweede Wereldoorlog.
Henriette en Jeanne worden bij aankomst in kamp Westerbork gelijk op transport gezet en worden op 19 oktober 1942, op 41-jarige en 10-jarige leeftijd vermoord in concentratiekamp Auschwitz. Hun zoon Jozeph is op 16-jarige leeftijd op 31 maart 1943 vermoord in Midden-Europa.
Na het vertrek van familie Vos, trok er een nieuwe winkelier in het pand van slagerij Vos. Een Limburger genaamd Cathrinus de Vries die een ijssalon genaamd ‘De Witte Ballon’. Hij was een NSB'er en zal uiteindelijk tijdens de bevrijding ten schande worden gemaakt en door de hele stad worden gevoerd in een motorzijspan met een bord met de tekst: ‘De Witte Ballon Staatsvijand no. 1’ (zie fotoalbum)
Een stuk uit de Provinciale Drentsche en Asser Courant (26-8-1948) over de Witte Ballon:
‘Met ''De Witte Ballon" kwam een onruststoker naar Coevorden nam ijs... en hagel mede’
‘Dat de vishandelaar Cathrinus de Vries in Januari 1943 uit het verre Limburg helemaal naar Coevorden kwam, om daar onder de veelzeggende naam ‘’De Witte Ballon" een ijssalon te openen, er zal wel niemand geweest zijn, die het hem kwalijk nam. Immers, zijn vrouw verlangde naar rust vooral toen het huis in Roermond aan een bombardement ten offer was gevallen, werd dit verlangen wel heel sterk. In plaats van rust te zoeken, kwam de Vries echter de rust verstoren, want behalve zijn ijsjes nam hij ook nog een grote dosis sympathie voor het nationaal-socialisme mede naar het oude Drentse stadje. Zolang hij zijn witte jasje droeg, ging het nog, maar toen dit in de jaren 1944 en 1945 meer en meer plaatsmaakte voor het zwarte landwachtersuniform, bleek al spoedig, dat hij zich hierin minstens zo goed thuis gevoelde. Stond hij niet in zijn „Witte Ballon" dan was de reeds 60-jarige Limburger wel op pad, om of in Coevorden of inde naaste omgeving naar menselijke prooi te speuren. Hierbij ging hij veelal niet bepaald zachtaardig te werk, wat trouwens van hem ook niet te verwachten viel, gezien het feit, dat hij reeds elf keer veroordeeld werd, waaronder ook enkele malen wegens mishandeling’
https://stolpersteinecoevorden.jimdo.com/de-joodse-families/