Gedicht door Junte Uiterwijk/Sticks bij de onthulling van Stolpersteine voor de Diezerstraat 81, Walstraat 25, Oosterlaan 16, Eendrachtstraat 1A, Seringenstraat 40, Hyacinthstraat 30 en Van Lennepstraat 26 op 20 juli 2018.
Stolpersteine
Opdat wij niet vergeten
Opdat
Wij niet
Vergeten
Die woorden hoorde je vaker in ’t verleden
Dit nooit weer
Dit
Nooit
Weer
Ook die zin hoor je bijna niet meer
Vinden we ons geluk vanzelfsprekend,
Geloven we het wel allemaal?
Doen we net alsof de geschiedenis zich niet steeds herhaalt?
Afgestompt voor de gruweldaden
Inmiddels bekend met het verhaal?
Wat doen we toch goed alsof de geschiedenis zich niet steeds herhaalt!
Zie je,
Zodra de ruis van alledag weer zijn tol komt eisen,
En de
Dit
Nooit
Weer
Geluiden naar de achtergrond verdwijnen
De huidige sfeer, de wereld verduistert als rolgordijnen
Laat ons dan allen,
Niet om te vallen
maar om stil te staan,
Even licht struikelen over deze Stolpersteine
English:
So we do not forget
So
We do not
Forget
In the past those words were heard so often
This never again
This
Never
Again
You hardly hear that either anymore
Do we find our happiness self-evident?
Do we take it for granted?
Do we pretend that history does not repeat itself?
Dulled by the atrocities
Is the story too familiar now?
We do pretend that history does not repeat itself!
You see,
As soon as everyday noises come again to take their toll,
And the
This
Never
Again
Sounds dissolve into the background
The current atmosphere, the world darkened by roller blinds
Then let us all,
Not to fall,
but to stand still,
Briefly stumble over these Stolpersteine.