Bij een razzia op zoek naar mannen die zich niet hadden gemeld voor de Arbeitseinsatz worden David en Bertha ontdekt op hun onderduikadres bij Lambert en Albertje Muis in Wetering. De zieke en bijna blinde Bertha blijft achter bij Albertje. David en Lambert worden gevangen gezet in de kazerne in Steenwijk. Later worden zij overgebracht naar de gevangenis in Leeuwarden. Daar wordt David uit zijn cel gehaald. Hij behoorde tot de groep van twintig mannen die in Dokkum zijn gefusilleerd als vergelding voor een sabotageactie van de ondergrondse. De mannen zijn daar in een gemeenschappelijk graf begraven. Aan de Woudweg in Dokkum herinnert een monument aan deze gebeurtenis. Na de oorlog is David herbegraven op de Joodse begraafplaats in Leeuwarden. Twee andere Joodse slachtoffers van de fusillering in Dokkum zijn daar ook begraven. In 1949 is Bertha naast hem begraven. Reinder Postma en zijn vrouw Yvonne te Nijenhuis beschreven deze gebeurtenis in hun boek De oorlog een gezicht gegeven.
Addition
Gefusilleerd in Dokkum
Opgepakt op zijn onderduikadres, gevangen gezet in de gevangenis in Leeuwarden, gedood in Dokkum.
Het monument aan de Woudweg in Dokkum dat herinnert aan de fusillering van twintig mannen. David Adler was één van hen.