Op 19-8-1942 werd er om zes uur 's morgens hard op de deur van Voorstraat 69 in Franeker geslagen door de Sicherheitspolizei en vier Franeker NSB-leden. De familie Bramson werd gearresteerd, naar het politiebureau gebracht en vroeg in de middag naar Leeuwarden vervoerd, om niet veel later naar Westerbork te worden getransporteerd.
Jacob Bramson's beroep als arts heeft de familie gespaard voor directe deportatie maar op 11-1-1944 is de familie Bramson vanuit Westerbork gedeporteerd naar Bergen-Belsen. Connie Bramson-Klein stierf hier in februari 1945. Nadat het kamp door de Russen was bevrijd, is Jacob met zijn drie in Franeker geboren kinderen (Reina Betsy, Jozef Jacob en Betsy) na een bizarre reis door Polen, Duitsland en België op 17-11-1945 aangekomen in Amsterdam, waar ze hun intrek namen in de Joodsche Invalide op Weesperplein 1. Op 14-5-1946 zijn ze weer naar Franeker verhuisd, Harlingerweg 65.
Jacob kon het leed moeilijk verwerken en vooral Reina Betsy was erg getraumatiseerd. Zo werd besloten om op 17-1-1950 naar Israel te emigreren. Jacob kreeg daar een baan als arts in een psychiatrisch ziekenhuis in Bat Yam, waar zijn dochter Reina Betsy werd geplaatst om haar trauma’s te verwerken. Zij kwam het in Bergen-Belsen geleden leed en het verlies van haar moeder echter nooit meer te boven: in 1953 pleegde ze zelfmoord door zich te verdrinken in een waterput.
Bron: https://historischcentrumfraneker.nl/inwoners/jacob-bramson-2/