Korte Steigerstraat 4
Op dit adres woonden Arie Elburg en zijn vrouw Rozetta Pels. Arie Elburg (Hilversum, 15 oktober 1900 – Tjimahi, 19 apr 1944) was de zoon van Jacob Elburg en Elisabeth Zwelheim. Hij huwde in 1921 Rozetta Pels (Delfzijl, 1 juni 1899 – Den Haag, 2 februari 1956), dochter van Jacob Pels en Louisa Coopman. Het echtpaar had geen kinderen. Arie Elburg was van ca. 1920 tot 6 maart 1926 godsdienstleraar bij de Israëlitische gemeente van Oude Pekela . In april 1926 werd hij als voorganger geïnstalleerd in Zaltbommel .
Samen met het echtpaar Koppens vertrokken Arie Elburg en zijn echtgenote in mei 1940, daags na de Duitse inval, naar IJmuiden. Vandaar hoopten ze naar Engeland te kunnen meevaren. Ze hadden geluk en kwamenmet een vissersboot in Engeland aan. In betrekkelijk korte tijd reisden de heer en mevrouw Elburg en de heer en mevrouw Koppens van Engeland naar Indië. In september 1940 vertrok het Stoomschip Glaucus uit Liverpool naar Batavia. Op de boot bevond zich het echtpaar Elburg (www.findmypast.co.uk). Twee maanden later, op 5 december, verscheen de volgende mededeling in De Indische Courant: ‘Ook is er voor het eerst in Indië een bevoegd godsdienstleraar aanwezig nl. de heer Elburg die in Nederland deze functie vervulde te Zaltbommel.’ Volgens Het Bataviaasch Nieuwsblad was Elburg nauw betrokken bij de in Bandung gestichte joodse jeugdorgansiatie.
Na de oorlog verscheen in het NIW een interview met dhr. en mw. Koster-Boesnach uit Amsterdam. Mevrouw Koster vertelde over haar huwelijk in Batavia op 28 september 1941: “De uit Zaltbommel afkomstige rabbijn Elburg zorgde voor de joodse huwelijksinzegening. Het is de enige choepa geweest die ooit op Java heeft plaatsgevonden, meent mw. Koster. Er was geen sjoel, het gebeurde bij mijn ouders thuis”.
Na de inval van de Japanners werd het echtpaar Elburg geïnterneerd. In het kamp kwam Arie Elburg op 19 april 1944 door uitputting om het leven. Hij ligt begraven op het Nederlandse ‘ereveld’ Leuwigaja/Cimahi . Rozetta Elburg-Pels overleefde de oorlog en keerde naar Nederland terug. Zij overleed in Den Haag op 2 februari 1956. In de overlijdensadvertentie die haar zwager Meier Elburg (toentertijd woonachtig in Melbourne/Australië) in het NIW plaatste, lezen we: ‘Haar weg was zwaar’. (Aart Vos, 'Als ik in Vught ben probeer dan eens te schrijven...'. De ondergang van de joodse gemeenschap in Zaltbommel, Rossum en Herwijnen. ('s-Hertogenbosch 2017)