Oom Siegbert (Breslau, 13 June 1888 – Sobibor, 4 June 1943) was bankdirecteur in Berlijn voordat hij met zijn vrouw en kinderen in 1933 naar Holland emigreerde. Zijn vrouw Grethe was violiste en ook de kinderen Joachim en Eva speelden strijkinstrumenten. Samen speelden zij vaak kamermuziek waarbij Siegbert zong. Het schijnt dat hij een heel mooie stem had. In verschillende bronnen staat hij als 'pensionhouder' bekend. Waarschijnlijk heeft hij dat noodgedwongen in Amsterdam gedaan, maar dat was dus niet zijn vak.
Hij was de oom van mijn moeder. Zij was kind aan huis bij Oom Siegbert en tante Grethe. Zij was heel erg dol op ze en genoot enorm van de muziek van het hele gezin. Vaak hebben mijn ouders er bij ze op aangedrongen om onder te duiken, maar hun antwoord was dan altijd: "Wij willen anderen niet in gevaar brengen." en ook "Wij redden ons wel". Zij dachten dat ze een zwaar leven tegemoet gingen met veel ontberingen en dat ze daar wel tegen zouden kunnen. Niet dat ze direct na aankomst vermoord zouden worden. Als ze dat geweten hadden, waren ze misschien wel op het aanbod ingegaan.