Hoe de ouders hoorden dat hun zoon overleden was

Zijn moeder, Lea Ziekenoppaser-Sjouwerman beschrijft in haar “Belevenissen uit onze onderduik” aanwezig in het Archief van het Niod (Nummer toegang 244 Inventarisnummer 1596) hoe zij geinformeerd werden over de dood van hun zoon: “Op 23 februari [1943], de zwartste dag in ons leven, gebeurde het. Het lot was zoovelen onzer rasgenooten was overkomen. WY kwamen van een boodschap thuis. Er zat iemand van de joodsche Raad op ons te wachten. Onze zoon was ondergedoken geweest en wy wisten dat hy door de schurken was gepakt. Dat hy naar Polen was gezonden wisten wy nog niet. Hy was op 18 augustus 1942 gepakt, naar Leeuwarden naar de gevangenis gebracht en vandaar uit naar Amersfoort. Nu kwam de heer Salomons van de joodsche Raad ons het ontstellende bericht brengen, dat hy in Auschwitz aan urinevergiftiging was overleden. Onbeschryfelyk was ons leed, bleef dit en blyft dit tot in den dood.”