De familie Lansberg woonde al vanaf het midden van de achttiende eeuw in Den Haag. Moeder Rebecca, negentien jaar jonger dan haar echtgenoot, zou uiteindelijk dertien kinderen op de wereld zetten, van wie een meisje op een leeftijd van zeven maanden overleed. Haar laatste kind kreeg ze toen ze bijna 44 jaar was. Vader Maurits had een winkel in muziekinstrumenten en kon op die manier in het levensonderhoud van zijn vrouw en kinderen voorzien. De zaken van vader gingen goed, hetgeen zich vertaalde in een opwaartse sociale mobiliteit.
Van het grote gezin Lansberg kwamen moeder Rebecca en haar vier jongste kinderen in vernietigingskampen van de naziʼs om het leven, zoon Martin stierf in kamp Vught. Vader Maurits was kort voor aanvang van de deportaties in juli 1942 op 70-jarige leeftijd in Den Haag gestorven. Zeven kinderen Lansberg, de twee oudste zoons en de vijf oudste dochters, overleefden de oorlog.
Gebaseerd op onderzoek en verhaal februarirazzia's van Wally de Lang