Johanna de Hes-Drukker is geboren in Amsterdam op 12 november 1880. Zij was alleenstaand, ik heb behalve haar ouders verder geen familieleden gevonden of kunnen achterhalen wat haar beroep was. Op 11 november 1936 treedt zij op 56-jarige leeftijd in het huwelijk met de weduwnaar Leonard de Hes. Zijn eerste vrouw Davida van Embden, is in 1933 in Zeist overleden. Op 13 augustus 1938 gaat het echtpaar de Hes-Drukker vanuit Zeist, als eerste bewoners aan de Blauwkapelseweg 25 in de Bilt wonen. Leonard de Hes overlijdt op 13 okt 1939 op 65-jarige leeftijd.
Op 22 april 1942 komt bij de gemeente De Bilt een brief binnen van de provincie Utrecht waarin erop gewezen wordt dat er maar bij één van de twee ingangen van het Van Boetzelaerpark een bord staat dat joden geen toegang tot het park hebben en dat de weduwe de Hes-Drukker daar dagelijks een wandeling maakt. Bizar is dit als je weet dat het Van Boetzelaerpark grenst aan de achtertuin van haar huis aan de Blauwkapelseweg. Johanna de Hes-Drukker verhuist op 1 juli 1942 naar de Spoorlaan 46 en vervolgens op 15 september 1942 maar Amsterdam, Zuider Amstellaan 101. Dit zijn gedwongen verhuizingen geweest, in die periode werden de joden in De Bilt verplicht naar Amsterdam te verhuizen. Zuider Amstellaan 101 was een pension waar vele Joden hun laatste adres hadden.
Het liberaal Israëlitische gezin Wouthuijzen bood vanaf juni 1940 hier pension aan. Diamantklover Meijer Wouthuijsen (Amsterdam, 19 januari 1884 – Sobibor, 9 juli 1943) was gehuwd met Johanna van Kleef (Leeuwarden, 18 mei 1885 – Sobibor, 9 juli 1943 ). Br.: Joodsamsterdam.nl (*)
Op 10 februari 1943 komt zij aan in Westerbork en wordt al snel daarna, op 16 februari 1943 op transport gesteld naar Auschwitz waar zij waarschijnlijk direct na aankomst op 19 februari 1943 is vergast. De huizen Blauwkapelseweg 23 en 25 waren beide in haar bezit en worden verkocht. Nummer 23 wordt op 8 nov 1942 voor 11.000 gulden verkocht en nummer 25 op 30 april 1943 voor hetzelfde bedrag.