Samuel Barends was econoom en werkzaam als Chef Arbitrage bij de bank Pierson & Zoon in Haarlem.

Op 31 maart 1942 kregen alle Joden uit de gemeente Aerdenhout de opdracht verplicht te verhuizen naar Amsterdam. Het echtpaar verhuisde naar de Geleenstraat in Amsterdam. Tijdens deze verplichte verhuizing was Barends lid van de "evacuatiecommissie" van de lokale afdeling van de Joodsche Raad. Daaraan ontleende hij een "Sperre" tot juni 1943. Op 20 juni van dat jaar moesten hij en zijn vrouw naar Westerbork en op 29 juni werden zij op transport gesteld naar Sobibor, waar beiden na aankomst op 2 juli 1943 werden vermoord.

Het relatief late gedwongen vertrek naar Westerbork is overigens opmerkelijk, daar vrijwel alle nog thuiswonende ouderen al op 8 mei 1943 naar dit doorgangskamp waren gestuurd.

Op 'Barends' stamkaart van de Joodsche Raad staat als bijzonderheid vermeld dat hij liberaal en positief was. Over zijn medische toestand werd vermeld dat hij hartpatiënt was