In 1906 verhuisde weduwnaar Levi naar Londen. 

Levi nam zijn alleenstaande dochter Anna mee, die op dat moment eenentwintig jaar was. 

Zo was Levie in dat jaar getuige van de geboorte van zijn eerste kleinkind, een jongen die naar hem werd vernoemd. Lang heeft hij niet van zijn kleinkind en het leven in Engeland kunnen genieten. Hij overleed in september 1906 aan de gevolgen van een te groot hart en zijn zoon Elias vond hem.

Anna besloot op dat moment om in Engeland te blijven en werd in 1917 alleenstaande moeder van Benjamin, die Nordan als familienaam kreeg.

Dit is in lijn met zijn oudoom Elias van Naarden, die de naam Norden aan drie dochters meegaf.

In 1923 keerde Anna samen met haar zoon naar Amsterdam terug. Ze woonden afwisselend bij haar broer Asser en in de verpleeginstelling Hulp voor Onbehuisden. Hier overleed Anna in 1924 en liet Benjamin als zevenjarige wees achter.  Hij belandde vanaf dat moment in het circuit van de opvang voor Joodse weeskinderen, waaronder de Bergstichting in Laren.

Benjamin Narden vocht met de Britse marine in diverse zeeslagen mee en kreeg na de oorlog een ‘War Medal’ met lintjes voor de ‘Atlantic Star’ en de ‘Burma Star’.