In april 1942 is in Westerbork een houten bord gemaakt als dank aan Josef Weisz en Erna Weisz-Falk. Zij waren in 1933 uit Duitsland gevlucht, woonden in Aerdenhout, daarna (gedwongen) in Hilversum. In Westerbork werden zij aangewezen als hoofd van de barakken voor circa 150 Duitse jongeren, van wie velen in de timmerwerkplaats werkten. Josef en Erna waren als ouders voor deze jongens. Hun eigen zoon Klaus zat ook in deze groep.
Bord voor Josef Weisz en Erna Weisz-Falk, hen aangeboden door Duits-joodse jongen in Westerbork, april 1942 (achter)
Op de achterkant van het bord zijn 23 namen geschreven met in het midden de tekst 'In Dankbarkeit gewidmet von Saal 2 (Barack 6), Pesach 5702'.
Namen:
Walter Cremer, 8.5.23, 4.6.45 Dachau
Werner Bloch, 15.9.20 oorlog overleefd
Hans Leiser, 2.8.22, 7.1.45 Dachau
Hans Blume, 23.11.21, 26.10.44 Auschwitz
Walter Adwokat 13.10.22 oorlog overleefd (7.12.2005)
Edgar Reich 19.8.23, 30.9.42 Auschwitz
Norbert Hekler 25.8.21, oorlog overleefd (2003)
Harry Klafter 1.11.25 oorlog overleefd
Fritz Tannenwald 20.6.24, 30.9.42 Auschwitz
Günter Röttgen 30.12.1920, 26.9.42 Auschwitz
Salo Forgasz 2.6.21, 2.5.45 Trobitz
Kurt Weintraub 1.7.22, vermist
Siegmund Keller 19.9.20, oorlog overleefd
Ernst Hahn 12.6.21, 23.8.42 Auschwitz
Hans Pincus, 2.7.23, onbekend
en vermoedelijk:
Heinz Siegbert Fischel, 3.4.22, 21.11.43
Bord voor Josef Weisz en Erna Weisz-Falk, hen aangeboden door Duits-joodse jongen in Westerbork, april 1942 (voor)
Josef en Erna Weiss hebben het bord mee kunnen nemen naar Bergen-Belsen. Erna overleed in mei 1945 in Tröbitz. Het bord bleef in familiebezit tot het in 2010 aan Herinneringscentrum Westerbork werd geschonken.
Atara Zachor-Dayan, kleindochter van Josef Weiss en Erna Falk Weiss, heeft onderzoek gedaan naar de namen die op het bord stonden. Een zoektocht door verschillende archieven leverde de namen op van wie we nu weten dat zij het bord ondertekenden.