Moeder Ponneker wacht vanaf Bevrijdingsdag op haar zoon Barend Kok. In kamp Mauthausen is hij omgekomen, zo was gemeld. Maar ze gelooft het niet.
Het verhaal van Han Ponneker (1927) over zijn moeder en zijn broer.
Geplaatst op blz. 28 van het speciale katern 'Mijn bevrijding - Verhalen over hoe de oorlog is verdwenen' van NRC Weekblad van 1-7 mei 2010, de toenmalige wekelijkse bijlage van NRC Handelsblad
Barend Kok was een leerling aan de meubelmakersvakschool (MBS) in Amsterdam. Hij werd op 11 juni 1941 opgepakt toen hij met zijn verloofde liep te wandelen op de Apollolaan.
Barend Kok was een neef van de kunstenaar Leo kok, die in Westerbork tal van tekeningen heeft gemaakt. Toevoeging van een bezoeker van de website
Voor een biografische aantekening zie: H.E. Dominicus, Mauthausen. Een gedenk…
Hendrik Ponnekers hulp aan joden tijdens de bezetting
Hendrik Ponneker was gehuwd met een joodse vrouw. Zij had twee kinderen uit een eerder huwelijk, waaronder Barend Kok. Hendrik Ponneker en zijn vrouw kregen nog een zoon, Han. Tijdens de oorlog hielp Hendrik verschillende joodse families onder te duiken. Hij kreeg in 2002 de Yad Vashem onderscheiding voor "rechtvaardigen onder de volkeren".
YAD VASHEM ERETEKENS VOOR HENDRIK PONNEKER
De Yad Vashem eretekens zijn in 2002 posthuum aan de niet-joodse Hendrik Ponneker toegekend voor zijn aandeel in het in veiligheid brengen van de als jood vervolgde Jo Zilverberg die zelf op 13 maart 2002 als 88-jarige, in aanwezigheid van zijn twee kinderen, tegenwoordig was bij de uitreiking van het eerbewijs aan Ponneker’s zoon en stiefzoon.
De moeder van Barend heeft de oorlog overleefd. Een uitwonend kind heeft eveneens de oorlog overleefd. Wie de vader van Barend en het uitwonende kind is, is onbekend.
De moeder van Barend trouwde later met een niet-joodse man. Zij kregen een kind. Dit thuiswonende kind overleefde de oorlog. Toevoeging van een bezoeker van de website
Deze personen staan in de bron als één gezin bij elkaar.
Bernard Kok is in juni 1941 samen met andere mannen opgepakt als represaille voor een aanslag op een Duitse villa. Bernard en de andere slachtoffers werden eerst naar Schoorl gebracht. Vanuit dat kamp kreeg de familie een briefje, op wc-papier geschreven: ‘De Duitsers schreeuwen wel, maar slaan absoluut niet.’ Zes weken later kwam het bericht dat Bernard op 23 augustus in kamp Mauthausen bij Linz …