Gerson Blaauw

Joden werden gedwongen om hun landbouwgrondbezittingen aan te geven bij de regionale Pachtbureaus (later Grondkamers), onder verantwoording van het Ministerie van Landbouw en Visserij. Door middel van het formulier ‘Aangifte van landbouwgronden in joodsche handen’ moesten ze aangeven welke percelen ze in hun bezit hadden. Na aangifte moesten de percelen voor 1 september 1941 worden verkocht aan ni…

De heer Blaauw was de enige in Nederland die mirte kweekte, een plant die onontbeerlijk is voor de viering van het Joodse Loofhuttenfeest. In 1941 werd de heer Blaauw gedwongen om zijn gronden te verkopen. De opperrabbijn van Amsterdam verzocht daarom om ontheffing van de verkoop voor de heer Blaauw en ook de grondkamer Noord-Holland adviseerde, tevergeefs, om ‘in dit bijzondere geval’ ontheffing …

Volgens de overlevering werkte Gerson Blaauw in de agrarische sector. Omdat het gezin geen huis meer had, kregen ze het aanbod om op de bovenverdieping te komen wonen van een ander gezin in de Grensstraat in 1941.
Toevoeging van een bezoeker van de website

Van dit huishouden is ook een JOKOS-dossier (nummer 50645) aanwezig op het Gemeentearchief van Amsterdam. Voor inzage is toestemming nodig van…

According to, Isaäc Keesing, Gerson Blaauw hit an N.S.B. guy a bloody nose, because of which he was evicted from his house. Isaäc Keesing offered the Blaauw couple to live in the Grensstraat 12, which they did, from August 1941 until their deportation in 1942.

Gerson Blaauw volgde een opleiding als tuinman en werd bloemist in de Ruyschstraat in Amsterdam. Hij begon in 1922 een kwekerij genaamd Hasjomeer in Weesperkarspel aan de Abcouderstraatweg bij de Bijlmermeer. Daar kweekte hij bloemen, groente en fruit maar vooral werd hij bekend om de ontwikkeling op koshere wijze, uniek in Nederland en misschien in de hele wereld, van nieuwe soorten mirtetakken d…