Hierna kwam Rita terecht bij een jong gezin in Hengelo, de familie Fonds. Ze hadden een zoontje Wim van één jaar. Rita vond het heel fijn bij “oom Kees” en “tante Marie”. Ze werd liefdevol opgenomen.
“Toch bleef het besef dat er iets vreemds aan mij was. Zo ging ik niet naar school, Ik kreeg privéles. Daar gaf men wel een draai aan: omdat ik nog nooit iets geleerd had, moest ik eerst bijgespijkerd worden.”
Vanwege de industrie werd Hengelo vanaf 1943 zwaar gebombardeerd door de Engelsen
“Begin ‘44 zijn we met het hele gezin geëvacueerd naar het Kwakersplein in Amsterdam. Net op tijd, een week na ons vertrek viel er een brandbom op het huis in Hengelo.”