Beste Mevrouw Oltmann. Bij toeval belandde ik op de pagina van de Fam. Veerman. Ik ben geen familie, zoveel is zeker. Maar wel heb ik mijn hele jeugd precies op dit adres gewoond, vanaf 1957. Zeker geen slechte tijd. Amsterdam in de wederopbouw, alles kon, alles was weer goed.... Maar ik wist absoluut niets van wat zich op dit adres, in deze buurt had afgespeeld. Pas veel later begon ik dat te begrijpen. Mijn ouders wisten het vast wel, maar het kwam niet te sprake. Mijn opa van vaders kant was half Joods, en had vóór de oorlog met de overwegend Groningse familie gebroken. Na de oorlog hebben de overlevenden ooit nog eens een contactpoging ondernomen via mijn tante, maar die poging werd niet gehonoreerd. Terugkomend op Kribbestraat 45', ik wilde juist mijn dochter de digitale gedenkstenen tonen om haar te tonen welke gruwelijke proporties de razzia's in die dagen hadden aangenomen. Kaalslag in de buurt, stad, en systematische vernietiging van levens, destructie van families. En als eerste resultaat kwam meteen mijn oude adres tevoorschijn. U hoef hier niet op te reageren, de binding is slechts een adres in een straat, maar ik wilde u graag de gelegenheid geven van datzelfde kennis te nemen als wat ik zojuist aan mijn dochter verteld heb. Met groet, Peter Frank
Verhaal