EGON ARTHUR STEINER (8 maart 1937 – 3 september 1942)
Om de hoek van mijn straat ligt voor jou een “struikelsteen”.
Als baby moest je samen met jouw ouders in 1937 vanuit Maagdenburg naar het Brabantse Oss voor het nazi-geweld vluchten…. Geboren op de verkeerde plaats; in het verkeerde tijdperk.
Je eerste woordjes heb je gebrabbeld; je eerste pasjes gezet…in dat “veilige” huis in die straat… nog geen honderd meter hemelsbreed vanwaar ik woon…
Op 28 augustus 1942 ben je op reis gegaan. Als klein ventje vond je het wellicht erg spannend; temeer omdat je ouders hun angst en onzekerheid voor jou verborgen probeerden te houden. Met de bus naar Den Bosch en na een overnachting daar in een gymzaal van een school met je papa en mama in een trein gezet, die je naar Kamp Westerbork bracht.
Hoe vreemd en angstig moet de wereld ervoor jou hebben uitgezien toen je twee dagen later aan de hand van je vader of moeder als vee in een goederenwagon werd gedreven…. Bestemming: Auschwitz.
72 jaar later sta ik stil bij jouw struikelsteen en buig mijn hoofd om jouw naam te kunnen lezen…
EEN MENS IS PAS ECHT VERGETEN ALS ZIJN NAAM VERGETEN IS….
Piet van Rosmalen
Oss, 3 September 2014