In het gezin Max Straus zijn 3 kinderen geboren, waarvan de laatste Emilie (geslacht onbekend) in 1940.
Emilie staat niet vermeld in de GK 1913-1939.
Bernard en Emilie hebben de oorlog overleefd en zijn na de oorlog onder voogdijschap gekomen van "Le-Ezrath Ha-Jeled" Dit blijkt uit de Nederlandsche Jurisprudentie 1947 No. 705, met als toeziend voogd een familie lid H.H. Kupferschmidt (dit volgens rechtbankverslag)
Het Hof 's-Gravenhage 16 Januari 1948 besliste dat de voogdij over deze twee oorlogspleegkinderen niet aan een stichting, doch aan de Joodsche pleegvader (L. Levin) moest worden toegewezen, omdat het voortduren van het gezinsverband moet prevaleren en dit bij die pleegvader beter is gewaarborgd dan bij een stichting (anders : rbk. 's Hage 5 Nov. N. J. 1947 no. 705)