Benjamin Oudgenoeg trouwde op 1 juni 1939 in Groningen met de uit Berlijn gevluchte Ilse Wolf. Zijn roepnaam was Benje. Hij hield zich voornamelijk bezig met de veehandel.
In 1921 schreef Benjamin Oudgenoeg een gedicht:
“Er is een tijd van komen
Er is een tijd van gaan
Straks als de kalveren komen
Zal ’t met Benje wel weer gaan
Ik geef steeds hooge prijzen
Waarom ook alle lui mij prijzen
‘k Betaal altijd terstond
Ik koop ook wel per pond
Dus kalveren, koeien, wrak of goed
Benje komt weer met spoed
‘k Ben niet bang voor mijn concurrenten
Want die betalen lang niet zooveel centen.”
G.J. van Klinken en J.H. de Vey Mestdagh, De joodse gemeenschap in het Groninger Westerkwartier, Peize en Roden (Groningen 1985) 132, 133, 15, 252, 263