Verhaal

Gezin JosephVigevino

In Hillegersberg bestaan nog verschillende herinneringen aan dit gezin. Iemand schreef: “Al spoedig verhuisden wij naar de Nieuwe Kerkstraat alwaar ik ’s middags en na het eten 's avonds met veel vriendjes in onze straat speelde. Schuin tegen over ons woonde de familie Vigevino op nummer 22 b. De jongste zoon van de familie, Eddie, was iets ouder dan ik en speelde met ons mee. Eddy was een aardige jongen met donker krullend haar. Allerlei straatspelletjes. Heel goede herinneringen. Dat spelen was altijd tot acht uur 's avonds; dat was de tijd dat er geen mens meer op straat mocht zijn. Op een gegeven moment moesten de Joden eerder binnen zijn dan de andere Nederlanders. Ik herinner mij heel goed dat wij kinderen uit solidariteit dan ook naar binnen gingen. Eddie naar binnen, dan wij ook. Op een dag is de familie weggevoerd. De deur van het huis werd verzegeld; enkele dagen later.”

De familie was echter niet weggevoerd maar was op 1 augustus ’42 ondergedoken in het Brabantse Ginneken. Op 9 april ’43 deed de Duitse politie hier een inval en nam de gastheer mee. Joseph was gewaarschuwd en wist te vluchten. Hij kon echter geen ander adres vinden en ten einde raad heeft hij zich met zijn gezin gemeld bij de politie op het bureau Oostervantstraat in Rotterdam-West. Op 30 april 1943 kwam het hele gezin om in de gaskamers van Sobibor. Twee weken hiervoor schreef Joseph nog een kaartje naar een vriend vanuit Westerbork.
A. Stapelkamp, Een gedenkteken en een naam. Herinneringen aan Joods Hillegersberg en Schiebroek (Rotterdam 2009)

Van dit gezin is ook een JOKOS-dossier (nummer 1447) aanwezig op het Gemeentearchief van Amsterdam. Voor inzage is toestemming nodig van de stichting Joods Maatschappelijk Werk.