Louis Monasch was een zoon van Leo Monasch en Betje Gast.
Toevoeging van een bezoeker van de website
Louis Monasch Jr. was een van de prominente voorvechters van de gelijkberechtiging van de Dovengemeenschap. Hij was penningmeester van de belangenorganisatie 'Nederlandsche Bond van Doofstommenvereenigingen', de voorloper van 'Dovenschap'.
Hij schreef veel artikelen in het landelijke doventijdschrift 'Ons Tijdschrift' (voorloper van 'Woord & Gebaar'), onder andere over politieke vraagstukken, ziektewetten en later over Suzanne Lavaud, de Franse dove vrouw die doctor werd. Hij heeft bij haar in Parijs een interview afgenomen voor dit doventijdschrift.
Louis schreef ook een protestartikel in het tijdschrift: “Des te meer betreur ik het, dat de Statuten (van het Guyotfonds) in een Bestuur van 7 leden slechts 2 doofstommen toelaten. De 5 overige zijn dus hoorenden. Ik bepleit dus een verandering der Statuten, in den zin, dat meer doofstommen in het Bestuur komen te zitten, opdat een grooter contact
bereikt worde tusschen de doofstommen, het Bestuur en de nooden”.
Op 19 juli 1923 verliet hij het Instituut, waarna hij enkele jaren als boekhouder werkte op de confectiefabriek Levie in de stad Groningen.
Louis trouwde op 12 augustus 1935 met Elizabeth (Bertha) Cohen. Ze hadden twee kinderen, onder wie een zoontje Leo Louis dat doofgeboren was. Hij werd als een bijna driejarige leerling op het instituut opgenomen. Twee jaar later moest hij op last van de bezetter, net als alle joodse leerlingen van het doveninstituut, worden weggezonden. De toenmalige directeur van het instituut heeft zijn best gedaan om dit niet te laten gebeuren. Zijn protest had twee maanden later toch succes, want deze leerlingen mochten op 4 november weer terugkomen op school. In een brief van Louis, geschreven op 3 november 1941, liet hij de directeur weten ontzettend dankbaar te zijn dat zijn zoon weer terug mocht komen. Louis schreef onder meer:
“De geschiedenis van de Doofstommeninrichting leert ons, dat Henri Daniël Guyot een Joodsche en Protestantsche leerling tot zich nam om hun doofstommen-onderwijs te geven waarmede een bewijs van verdraagzaamheid ten opzichte van ras en godsdienst gegeven is. Thans 150 jaar later is tegen alle verdrukking in opnieuw hetzelfde voorbeeld herhaald. Deze daad van menschlievendheid zal zich niet onbeloond laten, hetzij vroeg, hetzij laat. Weest overtuigd van onze erkentelijkheid. Immers, wie kan het verschil aantoonen tusschen een Katholiek, Joodsch of Negerkind? Voor God zijn ze allen gelijk, ze zijn menschen”.
Toevoeging van een bezoeker van de website
Zie ook: Henk Betten De deportatie van Joodse doven uit Groningen, oktober 1942 in: Auschwitz Bulletin, jrg 51, nr 2, mei 2007, 9-10