Salomon Biegel was een zoon van Machiel Jozef Biegel en Jansje Philip Hond. Hij huwde twee maal, in 1892 en 1900, en kreeg drie zoons en drie dochters. In 1892 vestigde hij zich als huisarts in Gorinchem. Hij vervulde veel lokale bestuursfuncties op sociaal-medisch terrein. Tijdens de Eerste Wereldoorlog spande hij zich sterk in voor de hulp aan Belgische vluchtelingen. In 1923 kreeg hij een onderscheiding van de Belgische koning en in 1924 werd hij benoemd tot ridder in de Orde van Oranje-Nassau.
Zie voor meer informatie: R. Fuks-Mansfeld (red.), Joden in Nederland in de twintigste eeuw. Een biografisch woordenboek (Utrecht 2007) 24.
Salomon Biegel studeerde geneeskunde in Amsterdam, waar hij op 26 november 1891 het artsexamen aflegde. Hij woonde en praktiseerde als huisarts in Gorinchem, waar hij sinds 1907 gemeenteraadslid en sedert 1911 wethouder was. Biegel schreef het populaire 'Handboekje der gezondheidsleer, in verband met de Nederlandsche wetgeving' (Gorinchem 1900), dat vijf herdrukken kreeg.
J.H. Coppenhagen, Anafiem Gedoe‘iem. Overleden joodse artsen uit Nederland 1940-1945 (Rotterdam 2000) 77