De ouders van Eva Amalie Herbst zijn voor de oorlog vanuit Duitsland naar Nederland gevlucht. Haar vader zag de ellende en de jodenhaat in Duitsland op zich afkomen. Eva (tevens bekend als Eefje) werd in het vrije Nederland geboren. Een toenmalige overbuurjongen kwam bijna dagelijks met haar spelen. Hij herinnert zich haar prachtige krullenbol en haar mooie zwarte ogen.
In de zomer van 1943 gonsde het gerucht dat er een grote razzia werd voorbereid. De vader van de overbuurjongen boodt aan om Eva Amalie te laten onderduiken op de Veluwen of in Friesland. Vader Herbst vroeg een dag bedenktijd, waarna hij antwoordde dat hij het gezin bijeen wilde houden. Hij zei: 'Als we gaan, gaan we met z'n allen'. De volgende zondagavond werd de hele buurt afgezet door soldaten van de Wehrmacht. Ontsnappen was onmogelijk.
De familie Herbst had van de overburen extra eten meegekregen voor onderweg. Toen Eefje met haar ouders naar buiten kwam droeg zij een stenen kruik met water. Ze liet de kruik uit haar handen vallen. De buren mochten van de soldaten geen nieuwe waterkruik voor ze halen.
Later heeft vader Herbst, bij vertrek uit Westerbork, nog een briefkaart uit de trein gegooid, die door iemand is gevonden en op de post gedaan. Op de kaart stond: 'We maken het redelijk goed en we zijn onderweg naar Auschwitz. Jullie horen nog van ons'.
Toevoeging van een bezoeker van de website
Biografie