Abraham Querido, geboren op 13 Mei 1889 in Amsterdam, was een zoon van Abraham Querido en Ribca Morpurgo. Hij trouwde op 21 October 1914 in Amsterdam met Marianne Roeg, die op 19 Februari 1894 geboren was in Amsterdam als dochter van Samuel Roeg en Elisabeth van Bever. Het echtpaar kreeg vier kinderen, t.w. Ribca in 1914, Samuel in 1915, Carolina Lavina in 1918 en Elisabeth in 1919. Ribca en Samuel werden vermoord tijdens de Sjoa; Carolina Lavina stierf op 18 November 1918 als baby van 4 maanden oud en Elisabeth overleed op 7 Maart 1920, ook slechts 3 maanden oud. Ook Abraham en Marianne werden in Sobibor vermoord.
Abraham Querido was lompen sorteerder en woonde met zijn gezin op de Transvaalkade 122 in Amsterdam-Oost. Hij werd samen met zijn vrouw Marianne Roeg op 10 December 1942 gearresteerd en afgevoerd naar Westerbork en daar ondergebracht in barak 70. Ook de oudste dochter Ribca werd diezelfde dag in Westerbork geregistreerd en kwam óók in barak 70 terecht.
Hun zoon Samuel echter werd in Februari 1941 al opgepakt ten tijde van de Februari Staking in Amsterdam. Behorend tot de z.g. “Februari groep” werd hij bij de op 22 en 23 gehouden razzia’s gearresteerd en op 27 Februari via Kamp Schoorl afgevoerd Buchenwald en van daar op 22 Mei op transport gesteld naar Mauthausen, waar Samuel Querido op 6 September 1941 de dood vond.
Ribca Querido, ongehuwd en naaister van beroep, werd echter vanuit Westerbork pas op 13 Juli 1943 gedeporteerd naar Sobibor. Bij aankomst aldaar op 16 Juli 1943 werd zij onmiddellijk in de gaskamers vermoord.
Abraham Querido en zijn vrouw Marianne Roeg werden al eerder op transport gesteld: zij werden vanuit Westerbork met het 2e transport naar Sobibor gedeporteerd. Dit transport van 10 maart 1943, dat met 1105 Joden uit Westerbork vertrok, inclusief de wezen uit het Haags Joods Weeshuis, is achteraf om twee redenen bijzonder te noemen. Ten eerste omdat dit het laatste transport vanuit Westerbork naar Sobibor was waarvoor een personentrein werd ingezet. Voor de zeventien volgende transporten werden steevast vee- of goederenwagons gebruikt. Een tweede reden waarom het transport van 10 maart 1943 bijzonder was, lag in het aantal overlevenden. Van de inzittenden zouden dertien vrouwen de oorlog overleven. Echter Abraham Querido, zijn vrouw Marianne Roeg en bijna alle andere gedeporteerden, werden bij aankomst op 13 Maart 1943 onmiddellijk vermoord.
Bronnen o.a. Stadsarchief Amsterdam, archiefkaarten van Abraham Querido en Marianne Roeg; overlijdensaktes 1920, reg.4-fol.56 voor Elisabeth Querido en 1918, reg.17-fol 19 voor Carolina Lavina Querido; het archief van de Joodse Raad, registratiekaarten van Abraham Querido, Marianne Roeg, Ribka en Samuel Querido; website Mauthausen.nl; wikipedia website Jodentransporten vanuit Nederland.nl; de website sobibor.org, de 19 treinen naar Sobibor en een toevoeging van een bezoeker van de website.