Eric de Vries was werkzaam in de machinehandel van zijn vader te Amsterdam. In 1942 dook hij onder, hij werkte bij verschillende boeren. In wezen antimilitarist sloot hij zich in het laatste oorlogsjaar aan bij het verzet. Ter camouflage werkte hij veel voor het Rode Kruis. Hij sprak vloeiend de moderne talen, in het laatste oorlogsjaar leerde hij zelfs nog Russisch vanwege zijn voorkeur voor het communisme. Vanwege zijn talenkennis werd hij door het verzet aangewezen om als soldaat/gids-tolk de eerste tank te begeleiden die van Voorthuizen richting Nijkerk zou rijden. Terwijl hij op deze tank zat is hij gesneuveld. Hij werd door de Canadezen begraven op de algemene begraafplaats in Barneveld.
Hoewel nooit partijlid, komt Eric de Vries toch voor op de erelijst van de CPN. Deze werd na de oorlog samengesteld voor een gedenkboek. Helaas is dat boek er nooit gekomen, maar de documenten op basis waarvan hij op de lijst is terechtgekomen bevinden zich in het archief van de CPN op het IISG (inventarisnummer 134). Zie: https://access.iisg.amsterdam/universalviewer/#?manifest=https://hdl.handle.net/10622/ARCH00347.134?locatt=view:manifest