Paul Hijmans was de oudste van de twee kinderen van Maurits Hijmans en Kitty Lemans. Hij werd op 4 Januari 1924 geboren, toen zijn ouders na hun huwelijk, in de Graaf Florisstraat 11b in Rotterdam woonden. In Maart 1927 verhuisde het gezin naar de Persijnstraat 9a waar in 1930 Paul’s zusje Mieke werd geboren.
Paul’s ouders, hijzelf en zijn zus Mieke werden op 1 Februari 1943 ingeschreven op het Amsterdamse adres Pretoriusstraat 1 1e etage. Dat was een verplichte verhuizing van Rotterdam naar Amsterdam, verordonneerd door de Duitsers, die daarmee de Joden concentreerden in drie wijken in Amsterdam: rond het Waterlooplein, in de Transvaalbuurt en in de Rivierenbuurt. Bovendien werd op 29 April 1942 het dragen van de gele Jodenster al verplicht gesteld.
Paul zat ten tijde van de verplichtte registratie van de Joden in Nederland, die plaatsvond vanaf 10 Januari 1941, in de 5e klas van de HBS in Rotterdam. Hij was toen 17 jaar oud. Overigens werd het werd het Joodse kinderen vanaf 1 September 1941 verboden op niet-Joodse scholen onderwijs te krijgen. Paul Hijmans had toen vermoedelijk nog eindexamen kunnen doen in die zomer van 1941. Toen al was hij ook bekend met steno en typen.
Op 26 Juli 1942 werd Paul Hijmans "Chef Expeditie en Koerier" bij de Joodse Raad van Rotterdam. Tevens werd hij employee bij de Verzorginsdienst en de dienst Nachtwaking. De Raad verstrekte hem een legitimatie met nr. B-1239 maar géén Sperre - geen uitstel van deportatie.
Uit documenten die op 19 Mei 1943 zijn arrestatie door de Gemeente Politie in Rotterdam vermelden, tonen aan dat hij toen in Delft studerend was en woonde op de Spoorsingel 38. Wanneer precies hij is gaan studeren en wat zijn studierichting was, is niet bekend.
Bekend is wél dat Paul als Delftse student zich kennelijk met illegale activiteiten is gaan bezighouden. Dat is hem op 19 Mei 1943 noodlottig is geworden: hij werd in Rotterdam gearresteerd wegens het vervalsen van bonnen en gevangen gezet in het Huis van Bewaring op de Noordsingel in Rotterdam. Daar werd hij ter beschikking gehouden voor de Duitse Sicherheitspolizei.(Sipo).
Op 1 Juli 1943 werd hij vanuit Rotterdam met een overgebracht naar Westerbork, waar hij terecht kwam in barak 97, die toen dienst deed als school. Niet lang daarna, op 6 Juli werd Paul Hijmans gedeporteerd naar Sobibor in een transport van 2417 slachtoffers – waarvan 93 gedeporteerden als z.g. “Häflinge” te boek stonden, waaronder ook de 19-jarige Paul Hijmans. Na aankomst op 9 Juli 1943 werden allen onmiddellijk in de gaskamers van Sobibor werden vermoord. Er waren geen overlevenden.
Bronnen o.a. het stadsarchief van Rotterdam, gezinskaart Maurits Hijmans; het stadsarchief Amsterdam, archiefkaart van Maurits Hijmans; Woningkaart Pretoriusstraat 1 Amsterdam; het archief van de Joodse Raad, registratiekaart van Paul Hijmans; Rotterdamse arrestatiekaarten van Paul Hijmans d.d. 19 Mei 1943; Transportlijst 6 Juli 1943 uit het boek Vernietigingskamp Sobibor van Jules Schelvis, waaronder 93 Häftlinge; website Jodentransporten vanuit Nederland.nl/transport 6 Juli 1943-met 2417 personen.