In 1985, mijn man had mij pas verlaten, ging ik op een zonnige dag naar het waterlooplein.
Ik kwam bij een verzameling op de grond van wat spullen en zag een klein klederdracht poppetje liggen, en vroeg aan de man wat kost het?15 gulden zei hij, dat was wel veel, echt haar en slaapogen ,zei de verkoper Hij droeg een overhemd met korte mouwen, ik zag zijn nummer duidelijk staan , ik kon mij niet meer bewegen en staarde de man aan,hij keek naar mij: wat doet ze? Ik betaalde wat hij vroeg en heb het poppetje nog steeds staan na 35 jaar. Wat was mijn verdriet vergeleken met het zijne?
Addition
IK WEET NIET WAAROM
WATERLOOPLEIN
WATERLOOPLEIN,GEDACHTEN AAN,,