Op 30 april 1943 wordt Pieter/Peter* in Den Haag 'gearresteerd' op zijn onderduikadres in de Koningsstraat 28 (Stationsbuurt). Het is niet bekend of hij daarna eerst in het Joodsch Tehuis aan de Paviljoensgracht 27a was, van waaruit Joden werden gedeporteerd.
Wel zeker is dat hij in Kamp Vught op 13 mei wordt geregistreerd als “Pieter de Bruin, leeftijd ong. 4 j.”
‘Pieter’ was meegekomen met Barend en Eva de Groot. Zij zijn geen familie van hem. Barend was winkelier en samen met Eva had hij drie dochtertjes. Hun laatste adres in Den Haag is Gedempte Burgwal 8. (Bron kaart Registratie Vught)
Pieter ontvangt in het kamp een brief ondertekend met ‘Tante Elsie’ van mevrouw E. Zinny-Kremer, Koningstraat 28, Den Haag. De Joodsche Raad benadert haar, maar zij zegt de jongen niet te kennen. Of zij echt een tante is of een verzetsvrouw die hem onderdak bezorgde is niet bekend. (Bron kaart Joodsche Raad 3 augustus 1943)
Op 6 juni gaat gezin De Groot met Pieter op het kindertransport naar Westerbork. Daar blijft hij achter. Sommige zieke kinderen blijven in Westerbork tot ze opgeknapt zijn, om dan alsnog op transport te gaan. (Bron Janneke de Moei, Joodse kinderen in het Kamp Vught, Janneke de Moei, 2e druk isbn 90-800656-6-8)
Het gezin De Groot gaat wel mee met het grote transport en wordt 11 juni 1943 in Sobibor vermoord.
Het naoorlogse opsporingsformulier vermeldt: “Bloemendaal, niet duidelijk of dit de naam of de laatste officiële woonplaats is”. Verder staat er: “30-4-1943 weggehaald, naar Vught ca. 2 maanden daarna (dus eind juni als de kindertransporten al weg zijn) uit Westerbork bericht dat hij ziek lag met middenoorontsteking.”
Dit is na de oorlog opgegeven door mevrouw E.F.D. Katan-Kremer. (Bron dossier 65.491)
In 1999 werd in NM Kamp Vught het “Monument voor de weggevoerde kinderen” onthuld met de namen van de kinderen die de dood vonden in de kampen. Maar bij de zoektocht naar die namen bleven twee jongens onbekend, Pieter de Bruin en Piet de Lange. Het enige wat bekend was, was hun onderduiknaam. Die twee namen staan op de transportlijst van het kindertransport uit Vught. In Westerbork stopte die trein. De volgende ochtend ging het kindertransport verder naar Sobibor, maar van beide jongetjes ontbrak vanaf hier elk spoor.
Wat in 1999 niet lukte werd in 2016 dankzij de inmiddels gedigitaliseerde kampkaarten en transportlijsten en met menselijk speurwerk wel mogelijk. Pieter werd gevonden: Peter Stefan Blumenfeld.
Vader Walter Blumenfeld, koopman in handschoenen, en moeder Ilse Blumenfeld-Pincus, kwamen in 1937 van Berlijn naar Amsterdam. Ze woonden aan het Merwedeplein 30-III.
Walter en Ilse kwamen met een nachttransport op 29 juni 1943 vanuit Amsterdam in kamp Westerbork aan (tijdstip onbekend) en werden diezelfde dag doorgevoerd naar Sobibor (tijdstip onbekend). Ze zijn binnengekomen, geregistreerd en maximaal voor een aantal uren in een barak ondergebracht. Vermoedelijk zijn ze niet in de gelegenheid geweest hun zoontje te zoeken.
Onder zijn eigen naam is Peter 7 september gedeporteerd naar Auschwitz.
De uitkomst is niet om blij van te worden. Wel is het mooi dat dit kind nu een naam heeft gekregen, want ‘zolang iemands naam genoemd wordt leeft hij voort’.
* Bij het Nederlandse Rode Kruis is hij bekend als Peter de Bruin, dossier EU 65.491. Bij aankomst in Vught is hij ingeschreven als Pieter de Bruin en onder deze naam ging hij op transport.
Foto: Oorlogsarchief van het Nederlandse Rode Kruis, dossiernummer 65.491Dank voor alle hulp bij de zoektocht aan Afdeling Oorlogsnazorg van het Nederlandse Rode Kruis, Remco Dietz, Jose Martin - Herinneringscentrum Kamp Westerbork, Redactie Joods Monument, bevolkingsregister Haags Gemeente-archief en de lidmatenregistratie in het archief van Nederlands Israëlietische Gemeente, en Andere tijden over de kindertransporten.