Branca zat van 8 september 1909 tot 17 juli 1919 op de Groningse dovenschool. Volgens de gegevens van de school was zij doof geworden. Zij leerde naaien.
Haar vader was sjouwerman van beroep.
Branca was naaister en huisvrouw, haar man was steenhouwer.
Branca trouwde op 28 februari 1924 met Herman Zamford, eveneens doof en oud-leerling van de Groningse dovenschool. Zij kregen één dochter: Rachelina Zamford (1927-1943).
Het echtpaar Zamfort-van der Bokke was lid van de Amsterdamse dovenvereniging Hoop doet Leven. Een ooggetuige herinnert zich dat het hele lieve zachte mensen waren. Mevrouw was heel zacht en rustig, evenals haar dochter. Deze horende dochter kon goed gebaren en fungeerde in de dovenvereniging als tolk.