Mevrouw Siegrid Voskuil - de Hoop (woonachtig in België) vertelde mij onderstaand verhaal.
Advertentie voor de winkel van Louis Snapper, uit De Geïllustreerde Joodsche Post.
Soms gingen we dan (na het bezoek aan de kaaswinkel van Sluis) ook nog naar een comestibleszaak een eindje verderop in de straat, waar mijn vader dan voor op de boterham elft of uitgesneden zalmstukjes, schelviskuitjes en sprot en gedroogde scharretjes kocht. Ook deze eigenaar, die ik in gedachten nog steeds achter zijn toonbank zie staan, mijnheer de Goede, was een aardige man.
Advertentie voor de winkel van Louis Snapper, uit De Geïllustreerde Joodsche Post.
Als we klaar waren gingen we soms nog wel eens naar een nicht van mijn vader,die getrouwd was met Louis Snapper, de man van het “verse kadetje”. Hij ijverde bij het gemeentebestuur ervoor, dat er voor tien uur ‘s ochtends, op zondagmorgen, verse broodjes verkocht mochten worden, iets dat voor die tijd verboden was. Daarvoor demonstreerde hij met zijn medestrijders in de Joden Breestraat, door met een open paardenrijtuig vol met verse broodjes, gallen en ander brood naar het stadhuis te rijden om zijn lading aan het gemeentebestuur aan te bieden.
Hij kreeg hele stukken in de krant, maar ik weet niet meer of het hem gelukt is om het gemeentebestuur om te krijgen.
Bij deze oom en tante kreeg ik ook weer allerlei lekkere baksels toegestopt, dus het was feest als ik mee mocht naar Amsterdam!
Advertentie voor de winkel van Louis Snapper, uit De Geïllustreerde Joodsche Post. Advertentie voor de winkel van Louis Snapper, uit De Geïllustreerde Joodsche Post.Maar Louis deed meer, zo was hij ook actief in en bij De Joodsche Invalide. 
