Meijer de Vries werd in Hoorn geboren op 20 mei 1885. In 1905 studeerde hij aanvankelijk klassieke letteren, als bijvak, verbonden aan de studie voor rabbijn. Bij het kandidaatsexamen zei hij de theologie vaarwel. Hij studeerde vlot af. Niet lang na zijn doctoraal werd hij benoemd aan het Gymnasium te Sneek. In 1917 volgde zijn benoeming aan het Stedelijk Gymnasium van Amsterdam, het tegenwoordige Barleaus. Hij werd gekenmerkt door stiptheid en grote genegenheid voor zijn leerlingen. Zijn vooral op het praktische gerichte onderwijs wist ook de zwakkere leerlingen te bereiken. Hij was jarenlang penningmeester van een vereniging tot het geven van Frans op de lagere school en was hij enige tijd bestuurslid van het Genootschap van Leraren. Omstreeks het begin van de oorlog werd hij conrector van het Barleaus-gymnasium met directoraat over de lagere klassen. Hij zou slechts kort in functie blijven. Sedert jaren maagpatiënt en diabeteslijder en een tijdlang ernstig ziek door een levensgevaarlijke complicatie, wilde hij niets weten van voorstellen tot onderduik. Zijn vrouw, Betsie de Vries-Troetel, bleef bij hem. Hun dochter, een tijdlang veilig ondergedoken, vond later de dood. In de nazomer van 1943 werd hij na een verblijf van enige weken in Westerbork gedeporteerd. Op 10 september 1943 werden beiden in de gaskamers van Auschwitz vermoord. Hun dochter, Elize Charlotte Hoveman-de Vries (26 januari 1916 Sneek) werd op 26 maart 1944 in Auschwitz vermoord.
Bron: WesterborkPortretten