Kurt Jakob Hartogsohn werd geboren in het Duitse Embden en vluchtte begin september 1935 op 22-jarige leeftijd naar Nederland. Zijn vader Hermann, een bestuurder van de joodse gemeente in Embden, en zijn moeder Clara Elbe besloten in november 1937 eveneens naar Nederland uit te wijken omdat de rechten van Joden in dat land steeds meer werden ingeperkt. Later volgden ook zus Mathilde en broer Arthur.
Kurt vestigde zich in de Dorpsstraat 105 in Renkum bij zijn tante Fanny en zijn oom, de drogist Emanuel Manasse. Zijn ouders gingen in Amsterdam wonen. Kurt werkte als ‘koopman in thee’ en verhuisde in maart 1939 naar de gemeente Ouder-Amstel en een halfjaar later naar Amsterdam, waar hij op 14 november 1940 in het huwelijk trad met de Duitse Leonie Feldmann. Leonie was in 1933 samen met haar ouders en een zus vanuit Hamburg naar Nederland gevlucht [zie Egon Feldmann]. Het huwelijk werd ingezegend in de synagoge aan het Jonas Daniël Meijerplein en het jonge stel ging inwonen bij de ouders van Kurt aan de Zuider Amstellaan. Kurt en Leonie zouden kinderloos blijven.
Op zaterdag 22 februari 1941 werd Kurt opgepakt. Ook zijn zwager Egon Feldmann werd gearresteerd. Samen met honderden anderen werden zij naar kamp Schoorl en later naar Buchenwald en Mauthausen gedeporteerd. Kurt heeft het zware regime in dat laatste kamp relatief lang volgehouden. Als een van de laatsten van de groep uit Amsterdam kwam hij op 16 januari 1942 om het leven. Zijn zwager Egon Feldmann was op 16 december 1941 in datzelfde kamp omgekomen.
Kurts vader Hermann overleed in Amsterdam in februari 1942, vijf maanden voordat de deportaties naar het oosten begonnen. Zijn moeder Clara werd in februari 1943 in Auschwitz vermoord en oudste broer Arthur in juli 1943 in Sobibor. Echtgenote Leonie werd in september 1942 op 27 jarige leeftijd vermoord. Ze hadden geen kinderen. Kurts oudste broer Philipp en zus Mathilde overleefden de oorlog.
Foto Yad Vashem, Jeruzalem
