Alfred Neumann was getrouwd en had twee zoontjes, Peter en Lucian (Lutz). Het gezin woonde in Wenen. Alfred had een doctoraal in de rechten. In 1932 raakte hij werkloos en werd journalist. Omdat hij politieke artikelen schreef kwam hij al gauw in het vizier van de Oostenrijkse overheid. Hij werd gearresteerd en kwam achtereenvolgens in Dachau en Buchenwald terecht. Zijn wanhopige echtgenote stuurde de beide kinderen met een Kindertransport naar Nederland in oktober 1938. Met hulp van hetzelfde kindercomité lukte het Alfred en zijn vrouw Hilda na zijn vrijlating ook om naar Nederland te komen.
Zijn gevangenschap in Dachau en Buchenwald had Alfred geestelijk gebroken: hij werd paranoïde en nadat hij hun hulpverleenster ervan verdacht een spionne te zijn werd hij in een psychiatrische inrichting opgenomen. Hilda en de kinderen, die in Den Haag woonden, moesten het kustgebied verlaten na de Duitse inval en kwamen in Hengelo terecht. Ze overleefden de oorlog in onderduik.