Addition

Retiefstraat 110 III – Het gezin van Levie Mauw

Het gezin Mauw en de oorlogsjaren

Over het gezin Mauw heb ik in totaal 11 korte verhalen geschreven en geplaatst op Het Geheugen van Oost. Dit was het 11e en laatste verhaal). Onderaan staat de link naar het eerste verhaal, via dit verhaal kunt U verder naar 2 etc. 

Maar eerst moet ik, FRITS SLICHT mijn dank uitspreken voor de foto's die van het gezin Mauw bewaard zijn gebleven. Deze staan al op deze website en zijn ook door mij gebruikt voor het verhaal op de website van Het geheugen van Oost.

Broer Emanuel

Hoewel niet helemaal duidelijk, komt de broer van Levie, Emanuel, kort inwonen bij het gezin na de scheiding van zijn vrouw Johanna Wilhelmina Dekkers. Emanuel was werkzaam als marktkoopman en handelde in manufacturen. Lang blijft hij niet in de Retiefstraat wonen, hij verhuist naar de Van Woustraat.

Levie en Rachel

Van hun laatste jaren in de Retiefstraat, in Amsterdam, is weinig tot niets bekend. Op het Joodsmonument zijn nog wel, en dat is best bijzonder, een aantal foto’s bewaard gebleven. Maar gezegd moet worden dat die dateren van voor de Retiefstraat.

Alleen de kaarten van De Joodse Raad in Westerbork resteren. Mogelijk zijn zij al op 30 juli 1942 in Kamp Westerbork aangekomen. Samen met hun dochter Jeannette gaan zij op transport naar Auschwitz op 12 oktober 1942. Sinds enige tijd is er bij de Arolsen Archieven ook een alfabetische namenlijst beschikbaar. Die krijg je te zien als je bijvoorbeeld Levie Mauw opzoekt (zie hier een voorbeeld). Zo kom je in het onderhavige geval ook zijn vader, Meijer, tegen op de lijst.

Bij aankomst worden moeder en dochter direct vermoord, Levie krijgt nog enige maanden respijt in waarschijnlijk de dwangarbeid. Levie wordt op 28 februari 1943 vermoord.

Zoon Max

Max die geboren is in het jaar 1922 en 17 jaar oud als de oorlog uitbreekt. Hij is niet meer gekeurd voor de militaire dienst. In 1942, op 30 maart 1942, komt hij net als vele andere Joodse mannen in een Joods Werkkamp in het oosten van Nederland terecht. Hij komt in het werkkamp Mantinge in Midden – Drenthe terecht. Het was een bijzonder kamp aangezien dit het enige kamp was waar de Joodse spijswetten werden gerespecteerd en nageleefd. Vanuit dit kamp stuurde hij nog de gelukwens aan zijn ouders met hun 20-jarige huwelijk. Voor zover bekend werden alle mannen van dit kamp op 15 juli 1942 overgebracht naar Westerbork.

Hij gaat op 17 augustus 1942 op transport naar Auschwitz. Op 30 september 1942 wordt hij vermoord in Auschwitz.

NAAR: VERHAAL 1 OP HET GEHEUGEN VAN OOST