Willy van Biene

Mijn man (de fotograaf Ronald Sweering) speelde in de oorlog in het diepste geheim met een jongetje dat zat ondergedoken in de kelder van dit adres, schuin onder de werkkamer van de directeur van de Nederlandse Bank.

Ronald groeide op in hotel Atlantic van zijn ouders aan de overkant. Zij zaten in het verzet. Ze waren niet joods, maar hun zaak was aangemeld als Joods Lokaal omdat Jacob Sweering weigerde het bordje voor joden verboden op te hangen.

Over deze geschiedenis schreef ik het boek Het Verlaten Hotel onder mijn eigen naam Mirjam Elias, op verzoek van een joodse verzetsman, een vriend van Jacob . Het speelt rond Westeinde, Nicolaas Witsenkade, Weteringcircuit Van Woustraat enzovoorts.

Gaandeweg ontdekte ik hoe belangrijk het jongetje in de kelder op nummer 21 voor Ronny (Ronald ) was geweest. Maar we wisten niet op welk nummer het was en de huizen waren afgebroken voor de Nederlandse Bank. Na een speurtocht van zeven jaar ontdekten we hoe hij heette: Willy van Biene vermoord in Auschwitz op zijn verjaardag.

Aangrijpend is ook dat er een muur kwam in Ronny's school aan de Weteringschans 263. Joodse kinderen moesten naar de achterkant. De kinderen van de voorkant kwamen voor ze op.

Met Stichting Waargebeurd doen wij een educatief project over deze geschiedenis waarbij je de vervolging meemaakt vanuit de ogen van niet-joodse kinderen. We trekken lijnen door naar nu over wraak en vergelding over democratie en de kracht van vergeving. zie ook www.verlatenhotel.nl